Nadreddin Hoca ve Fıkraları

NASREDDİN HOCA

Seyyid Mahmud Hayrani ve Seyyid Hacı İbrahim’in derslerini dinledi, İslam diniyle ilgili çalışmalarını sürdürdü. Bir söylentiye göre medresede ders okuttu, kadılık görevinde bulundu.
Bu görevlerinden dolayı kendisine Nasuriddin Hâce adı verilmiş, sonradan bu ad Nasreddin Hoca biçimini almıştır. Onun yaşamıyla ilgili bilgiler, halkın kendisine olan aşırı sevgisi yüzünden, söylentilerle karışmış, yer yer olağanüstü nitelikler kazanmıştır. Bu söylentiler arasında, onun Selçuklu sultanlarıyla tanıştığı, Mevlânâ Celâleddin ile yakınlık kurduğu, kendisinden en az yetmiş yıl sonra yaşayan Timur’la konuştuğu, birkaç yerde birden göründüğü bile vardır. Nasreddin Hoca’nın değeri, yaşadığı olaylarla değil, gerek kendisinin, gerek halkın onun ağzından söylediği gülmecelerdeki anlam, yergi ve alay öğelerinin inceliğiyle ölçülür. Onun olduğu ileri sürülen gülmecelerin incelenmesinden, bunlarda geçen sözcüklerin açıklanışından anlaşıldığına göre o, belli bir dönemin değil Anadolu halkının yaşama biçimini, güldürü öğesini, alay ve eğlenme türünü, övgü ve yergi becerisini dile getirmiştir. Onunla ilgili gülmeceleri oluşturan öğelerin odağı sevgi, yergi, övgü, alaya alma. O, bunları söylerken bilgin, bilgisiz, açıkgöz, uysal, vurdumduymaz, utangaç, atak, şaşkın, kurnaz, korkak, atılgan gibi çelişik niteliklere bürünür. Özellikle karşısındakinin durumuyla çelişki içinde bulunma, gülmecelerinin egemen öğesidir. Bu öğeler Anadolu insanının, belli olaylar karşısındaki tutumun yansıtan, düşünce ürünlerini oluşturur. Nasreddin Hoca, halkın duygularını yansıtan, bir gülmece odağı olarak ortaya çıkarılır. Söyletilen kişi, söyletenin ağzını kullanır, böylece halk Nasreddin Hoca’nın diliyle kendi sesini duyurur. Nasreddin Hoca, bütün gülmecelerinde, soyut bir varlık olarak değil, yaşanmış, yaşanan bir olayla, bir olguyla bağlantılı bir biçimde ortaya çıkar. Olay karşısında duyulan tepkiyi ya da onayı gülmece türlerinden biriyle dile getirir.Tanık olduğu olaylar, genellikle, halk arasında geçer.
Hoca soyluların, yüksek saray çevresinde bulunanların aralarına ya çok seyrek girer ya da hiç girmez. Sözgelişi onun tanıştığı söylenen Selçuklu sultanlarıyla ilgili gülmecesi yoktur. Timur’la ilgili “hamam, Timur ve peştemal” gülmecesi de, Timur’dan çok önce yaşadığı için, sonradan üretilmiştir. Halk beğenisi Hoca’yı Timur gibi çevresine korku salan bir imparatorun karşısına hamamda çıkarak, “kızım sana söylüyorum, gelinim sen işit” türünden bir yergi yaratmıştır. Burada yerilen, dolaylı olarak, kendi toplumun, halkın üstünde gören saray insanlarıdır.

Nasreddin Hoca gülmecelerinde dile gelen, onun kişiliğinde, halkın duygularını yansıtan başka bir özellik de eşeğin yeridir. Hoca eşeğinden ayrı düşünülemez, onun taşıtı, bineği olan eşek gerçekte bir yergi ve alay öğesidir. Anadolu insanının yarattığı gülmece ürünlerinde atın yeri yoktur denilebilir. Eşek, acıya, sıkıntıya, dayağa, açlığa katlanışın en yaygın simgesidir. Soyluların, sarayların çevresinde üretilmiş gülmecelerde eşek bulunmaz, oysa at geniş bir yer tutar. Bu konuda, başka bir çelişki sergilenir, gülmecede güldürücü öğe ile yerici öğe yanyana getirilir. Bunun örneği de kendisinden eşeği isteyen köylüye, “eşek evde yok” deyince ahırda onun anırmasını duyan köylünün “işte eşek ahırda” diye diretmesi karşısında, Hocanın “eşeğin sözüne mi inanacaksın benimkine mi” demesidir. Onun gülmecelerinde, kaba sofuların “ahret” le ilgili inançları da önemli bir yer tutar. “Fincancı Katırları”, “Ben Sağlığımda Hep Burdan Geçerdim” başlıklı gülmeceler katı bir inanç karşısındaki duyguyu açığa vurur. Toplumda neye önem verildiğini anlatan “Ye Kürküm Ye” gülmecesi, Hoca’nın dilinde, halkın tepkisini gösterir.

Nasreddin Hoca’nın etkisi bütün toplum kesimlerine yayılmış, “İncili Çavuş”, “Bekri Mustafa”, “Bektaşi” gibi çok değişik yörelerin duygularını yansıtan gülmece türlerinin doğmasına olanak sağlamıştır.

Nasreddin Hoca; gerek yaşadığı döneme ve gerekse çağlar sonrasına damgasını vuran, toplumsal yergi ustası ve bir halk önderidir. Nasreddin Hoca Akşehir’de yaşamış ve döneminin Akşehir insanından yola çıkarak bütün insanlığa mesajlar göndermiştir.

Hoca; Akşehir Gölü’ne çaldığı umut mayasıyla, Dünyanın Ortası’nı Akşehir’e taşıyan eşeğiyle, sert rüzgarlı Tekke Deresi’ne gerdirmek istediği hasırıyla Akşehir’e aittir.

Akşehir ve Akşehirliler ise yüzyıllar boyunca Nasreddin Hoca’nın bıraktığı tarihi ve manevi mirasa sahip çıkmış ve korumuşlardır. Nasreddin Hoca, Akşehir’in her köşesinde varlığını sürdürmeye devam ediyor.

Akşehir’de karşılaşacağınız insanlar, gözlerindeki ışıltı, yüzlerindeki gülümseme, tatlı bir aksanla süslü konuşmalarındaki esprileriyle size Nasreddin Hoca’nın torunlarıyla karşılaştığınızı kanıtlayacaktır.

Balkanlar’dan Orta Asya’ya kadar pek çok ülkede birbirine benzer öyküleriyle anlatılan Nasreddin Hoca ve ilettiği mesajlar son derece önemlidir. O, hem toplumu ve kişileri eleştirir ve çözümler önerir hem de tüm insanlığa hoşgörü, kardeşlik, barış, iyimserlik önerileriyle seslenir.

::Hoca Hakkında Söylenenler::

Ilhan Basgoz
“…En az 500 yildan beri onun fikralarini dinleyerek, beslenerek buyumusuz. Bu etki cocuk coluk, genc ihtiyar hepimize islemis. Boylece Nasreddin Hoca’yi Turk halki yarattigi kadar, Turk halkini da Nasreddin Hoca yaratmistir…”

Adnan Binyazar
“…Nasreddin Hoca, her kesim halkin; koylunun kentlinin, varsilin yoksulun celiskilerini, dusuncelerini, elestirilerini dile getirir. Fikralarda yerellik, sinifsallik ozelligi onemli bir ayrilik yaratmakla birlikte, Nasreddin Hoca’da bu gorulmez. Basta komsu ulkeler olmak uzere, butun dunyada taninmasinin, yayginlasmasinin nedenini, onun bu evrensel yonunde aramak gerekir…”

Toramirzo Cabbarov
“…Nasreddin Hoca Turk milletinin yukunu yeniledecek, her bir evde beklenecek, misafirdir. Onun kartviziti kahkahadir. O Dogu ve Bati memleketlerinde faal olan vatandastir. Ulke sinirlarindan esegine binip gecer. Onun pasaportunu sinir erleri yoklamiyorlar. Cunku o dunyanin buyuk insanidir. O yildan yila genclesiyor. Omuzundaki gomlegi eskisiyor, ama gulusu daima yenilesiyor..”

Ahmet Caferoglu
“…Bu aziz halk evladinin sariginda sehir, yani yerlesik, kucuk eseginde ise gocebe Turk yasayisinin bagdastirilmak istendigini sezmekteyim. Bu yolla Hoca’miz kece medeniyeti ile balcik medeniyetini kendi sahsinda kaynastirmis bir sovalyedir.”

Ziya Gokalp
“…Nasreddin Hoca, Turk nekregullugunun en yuksek simasidir.” [Nekre: hosa giden, gulunc, ince bir alay iceren soz]

Abdulbaki Golpinarli
“…Halk Hoca’dir…Hoca, halkin muhayyilesinde; halk, icap edince oz nefsine bile onun nuktesiyle catiyor, onun diliyle sozler sarfediyor. Bedri Rahmi Eyuboglu’nun dedigi gibi yakin zamanda bir gun Hoca, otobuse, dolmusa da binecek, taksiye de binmek isteyecek mutlaka.”

Rostislav Holthoer
“…Hoca’nin dunyanin baska yorelerindeki fikralarda ve masallarda yasamasi pek muhtemeldir. Ortadogunun pek cok ulkesi Hoca’yi kendi mali yapmak istiyor. Ama turbesi Turkiye’de Aksehir’de bulunuyor. Ne var ki, kisiligi ve unu bu kentle sinirli degildir. Kendisi kozmopolit olup zamanlarin otesinde bulunmaktadir.”

Fuat Köprülü
“…O, bizim en asli mahsullerimizden biridir.” [Fuat Koprulu, Nasreddin Hoca’nin tarihi kisiligiyle ilgili arastirmalara ilk onculuk eden kisidir. A. Kabacali, 1991]

Sukru Kurgan
“…Anadolu Turk mizahi, yorgun bir zihnin dusuncelerini bosaltan, dilimizin guclu bir deyimi ile “lala-pasa eglendiren” basibos bir mizah degildir. Nasreddin Hoca mizahi, Turk halkinin sorunlari ile beraber yuruyen, toplum egitimine yonelmis, yapici bir mizahtir. Turk halki, yuzyillar boyunca dertlerini bu mizahla avutmus, sevinebildigi mutlu gunlerde de, bu mizahin sevinci ile yasamistir…Bu ‘Nasreddin Hoca sevinci ile yasamak’, hafif olmak, isleri sakaya almak demek degildir, sadece guler yuzu ciddilige engel saymamak, yani Turk halki gibi ‘guler yuzle ciddi olmak’ demektir…”

Anna Masala
“…Nasreddin’in vucudu turbesinde istirahat etmekteyse de ruhu hicbir zaman olmemistir. Hatta gercek mucize sudur: Butun dunya ondan bahsetmekte, edebiyatcilar ondan bahsetmekte, toplumlar ondan bahsetmekte, halk onu kendi gizli koruyucusu olarak tanimakta ve hikayeleri ruzgar gibi yayilip, ekmek gibi kabarmaktadir. Gelecek nesillerin bu ekmekle uzun zaman beslenecekleri suphesizdir…”

Aziz Nesin
“…Dogumundan once de, olumunden sonra da yasamis insan Nasreddin Hoca’dir. Olumunden sonra yasamis baska tarihsel ve toplumsal kisiler vardir, ama olumunden once de yasamis olan dunyadaki tek insan Nasreddin Hoca’dir…”
“..Nazim Hikmet, Hoca’yi gulen degil, aglayan insan sembolu olarak gostermistir. Nasreddin Hoca fikralarinin ozunde gozyasi vardir. Turk halki bu fikralara, aglamanin yerine, gulmustur. Cunku Nasreddin Hoca yalniz alay etmekle yetinmemis, ezilen halkin da kaltabanligi, o curumus toplumdaki korkakligi, ikiyuzlulugu, yureksizligi, sahteciligiyle de alay etmistir. Aslinda Nasreddin Hoca derken, Turk halkinin kendisini anlamaktayiz. Boylece Turk halki, kendi kendisiyle alay edebilme olgunlugunu gostermistir. Goethe, ‘Kendikendisiyle alay edemeyen, olgun insan olamaz’ der. Turk halki, yuzyillar boyunca yarattigi Nasreddin Hoca’nin toplumsal kisiliginde, biyandan ezenlerle alay ederken, biyandan da kendikendisiyle alay ederek, cokuntu nedeninde kendisinin de sorumlu oldugunu, payi bulundugunu gostermistir…”

Cahit Tanyol
“…bu fikralarda bireysel tek bir iz dahi bulmak mumkun degildir. Hoca’da belli bir aptal kisi degil, belli bir aptalligimiz ve bonlugumuz hicvedilir.”

Fikret Turkmen
“…Karsimiza, Turkistan’dan Macaristan’a Sibirya’dan Kuzey Afrika’ya kadar Turklerin ayak bastigi her yerde Nasreddin Hoca cikmaktadir…”

1 –
Bir gün Nasrettin Hoca’ya
— Hocam bal ile sirke uyuşmaz derler, derler.
— Nasıl uyumasın der? der ve gider yarım okka bal yer yarım okkada sirke içer. Yüzünün yemyeşil olduğunu görenler sorar.
— Bal ile sirke birbiri ile anlaşamadı değil mi?
Hoca hiç mertliği elden bırakmaz.
— Yoo, onlar anlaştılar anlaşmasına da şimdi beni aradan çıkarmaya çalışıyorlar
.

2-

Bir gün Nasreddin Hoca sehire gelip, bir arkadasiyla birlikte handa kalmis. Gece yarisi arkadasi sormus :
-Hocam, uyudunuz mu?
-Buyurun birsey mi var?
-Biraz borç para isteyeyim demistim.
Nasreddin Hoca derhal horlamaya baslayip:
-Ben uyuyorum! demis.

1-
Hoca, bir gün kirlardan topladigi çali çirpiyi esegine yükleyip evine götürürken :
-Acaba, yas çirpi da kurusu gibi yanar mi? diye düsünür ve seytana uyarak çakmagini çakar ve alevi çali çirpiya dokundurur. Aralarinda kurulari da bulunan çali çirpi hemen alev alir.Esekte bir korku, bir telas, huzursuzluktur baslar. Anira anira, çifte ata ata dört nala kosmaga baslar. Hoca da arkasindan olanca gücüyle bagirir :
-Aklin varsa göle kos!

2- …:..: İnsanın Fikirleri :..:…

Hoca ve oglu bir keresinde bir yolculuga cikarlar. Hoca oglunun esege binmesini ve kendisininde yurumesini tercih eder. Yolda birileriyle karsilasirlar,
-Bakin su saglikli, genc cocuga! Bugunun gencligi. yaslilarina hic saygilari yok. Kendisi esege binmis ve garip babasi yuruyor! derler.
Bu insanlarin yanindan gecince, cocuk kendinden utanmis hisseder ve kendisinin yurumesi, babasinin da esege binmesi uzerine israr eder. Boylece, Hoca esekle giderken, cocuk da yaninda yurur. Kisa bir sure sonra baska insanlara rastlarlar,
-Suna bak! Babasi esekle giderken, su gariban cocuk yuruyor. derler
Bu insanlari gectikten sonra, Hoca ogluna
-En iyi yapilacak sey, ikimizin de yurumesi. Kisa bir yol aldiktan sonra, yine baskalarina rastlarlar,
-Su aptallara bakin. Bu sicak gunes altinda ikisi de yuruyor, hic biri de esege binmiyor!
Hoca ogluna doner ve
-Iste bu insanlarin fikirlerinden kurtulmanin ne kadar zor oldugunu gosterir, der

*** Bu Perdeyi Ben Buldum ***
Bir ahbap topluluğunda Hoca’nın eline iş olsun diye, bir saz tutturmuşlar :
-Hadi bize güzel bir şeyler çal da dinleyelim! demişler.
Hoca, sazı eline alınca mızrabı bir aşağı bir yukarı teller üzerinde rastgele dolaştırmaya ve böylece tuhaf tuhaf sesler, gıcırtılar çıkarmaya başlamış :
-Ama Hoca demişler, saz dediğin böyle mi çalınır?Perdeler üzerinde usuliyle gezinmek gerek…
Hoca, elindeki sazı dımbırdatmayı sürdürürken :
-Onlar perdeyi bulamazlar, aramak için gezinip dururlar.Ben buldum işte.Niçin boşu boşuna gezinip durayım, demiş

***Hırsızın Hiç mi Suçu Yok ***

Bir gün Nasreddin Hoca’nın eşeği çalınmış. Can sıkıntısı içinde durumu komşularına anlatınca her kafadan bir ses çıkmaya başlamış. Birisi :
— Hocam demiş niye ahırın kapısına iyi bir kilit takmadın sanki ?
Bir başkası :
— Evine hırsız giriyor da senin nasıl haberin olmuyor ? diye konuşmuş.
Bir diğeri de :
— Hocam demiş, kusura bakma ama eşeğin çalınmasına en büyük sebep yine sensin. Çünkü doğru dürüst bir ahırın bile yok. Nerden baksan dökülüyor. Hoca kızmış :
— Yahu demiş, iyi, güzel de kabahatin hepsi benim mi ? Hırsızın hiç mi suçu yok ?

Kör Döğüşü :..:…

Nasreddin Hoca, gençliğinde dilenen bazı insanlar görür. Epey bir zaman adamları inceler.
Dilenciler kör oldukları için çevredeki insanlar onlara pek çok yardım verirler.
Fakat dilenciler bir türlü doymak bilmezler.
Hoca, dilencilerin yanlarına yaklaşır. Cebinden para kesesini çıkartıp şakırdatır. Sonra dilencilere:
— Alın bu paraları da aranızda bölüşün, diyerek yanlarından uzaklaşır.
Adamları tekrar gözlemeye başlar.
Kör dilenciler, para kesesinin içlerinden birine verildiğini sanarak parayı kapmak için birbirlerine girerler:
— Kese sende!
— Ben de yok sende!
–Çabuk benim payımı verin, yoksa ben size yapacağımı bilirim! gibi sözlerle açgözlü dilenciler, birbirlerine vurmaya, küfretmeye başlarlar ama keseyi de bir türlü ele geçiremezler.
Hoca bunları gözlerken:
— Hey gidi açgözlü iki dünya körleri hey! diye söylenirken biri:
— Ne oluyor Hoca? diye soru sorar. Hoca:
— Ne olacak, kör döğüşü nedir bilmiyorsan öğren, der.

**** KAVUK ****

Hoca bir gün arkadasiyla konusuyormus arkadasi demis ki :
-Ya hocam dün sizin evden bir ses çikti. Bu neydi?. Hoca ise :
-Hiç sadece hanimla biraz tartistik kavugum merdivenlerden yuvarlandi, demis.
Arkadasi :
-Yahu hocam hiç kavuktan bu kadar ses çikar mi?, demis.
Hoca :
-Ya anlasana içinde bende vardim, demis

Nasreddin Hoca evine sık, sık ciğer getirdiği halde bir türlü onları yemek kendisine nasip olmaz. Her seferinde hanımı :
— Kahrolası kedi ciğeri yedi.
— Hınzır hayvan ciğeri yemiş.
— Canı çıkasıca sarman kedi ciğeri aşırmış, diye bahaneler uyduruyormuş.
Bir gün dayanamamış Hoca. Hemen bir kenarda duran baltayı kapıp, mutfak dolabına yerleştirmiş. Hanımı:
— Ne yapıyorsun Hoca demiş, baltanın dolapta işi ne? Hoca cevap vermiş:
— Hanım hanım, sen bizim kediyi hâlâ tanıyamamışsın. Üç akçelik ciğere tenezzül eden hayvan kırk akçelik baltayı bırakır mı sanıyorsun?.

PAYGAMBERİ

Hoca bir gun Timur’un adamlarindan birine sormus:
-Sen hangi mezheptensin?
Adam elini gogsune koyarak,
-Emir Timur! demis.
Oradaki bir baskasi
-Hoca Efendi, bir de peygamberini sor bakalim, demis.
-Gerek yok, demis Hoca. Imami Topal Timur olursa, peygamberi de kesinlikle Barbar Cengiz’dir!.

Bir gün çok fazla yağmur yağıyormuş.Nasrettin Hoca camdan dışarıyı seyrederken bir adamı yağmurdan ıslanmamak için kaçarken görmüş.Ve adama”ayıp ayıp hiç Allah’ın rahmetinden kaçılır mı?”demiş.bunu duyan adam mecburen yürümeye başlamış,sırılsıklam olmuş.Ertesigün yine yağmur yağıyormuş.Bu kez Nasrettin Hoca yağmurdan ıslanmamak için kaçarken dünyağmurdaıslanan adam camdan yoğmuru seyrediyormuş,Hoca’yı görmüş ve ”Allah’ın rahmetinden hiç kaçılır mı?”demiş.Hoca’da şu cevabı vermiş:”ben Allah’ın rahmetinden kaçmıyorum,sadece Allah’ın rahmetine basmamak için koşuyorum.”demiş

Nasretti hocaya sormuşlar kaç yaşındasın diye demiş 25 yaşındayım
Aradan 10 yıl geçmiş hocaya yine sormuşlar hocam kaç yaşındasınız diye Hoca bu seferde 25 yaşındayım demiş
bunun üzerine Hocam 10 sene öncede 25 yaşında idin şimdide 25 diyorsun bu nasıl oluyoor peki….
Hoca demiş ERKEK ADAM HİÇ SÖZÜNDEN DÖNERMİ……..

BU NASIL NAMAZ
Nasreddin Hoca abdest alırken, bir ayağına su yetmemiş.Namaz kılarken de bir ayağını yukarı kaldırarak namaz kılmış.Bunu gören cami cemaati :
-Hocam bu nasıl namaz? diye sormuş.
Nasreddin Hoca :
-Bir ayağı abdestsiz namaz, diye cevap vermiş.

Peştemal

Timur ile Hoca bir gün hamama giderler. Hosbes ederken Timur, Hoca’ya sorar:
“Hoca, ben köle olsam bana kaç para deger biçerdin?”
Hoca:
“Ben bu isin tellali degilim ama bir 15 akçe ederdin!”
Bu laf üstüne Timur çok sinirlerinir:
“Hoca” der “Senin dedigini kulagin duyuyormu? Sadece bu pestemal 15 akçe eder be!”
Hoca hiç istifini bozmadan:
“Ben zaten pestemale biçtim bu fiyati!” der….

BİRGÜN HOCA HERZAMANKİ GİBİ NAMAZINI KILMAK İÇİN ABDEST ALMAYA HAZIRLANIR.ABDESTİNİDE KÖYÜN MEYDANINDAKİ ÇEŞMEDEN ALMAKTADIR. HOCAYI ABDEST ALIRKEN İZLEYEN KÖYLÜLER BAKARLAR Kİ HOCA DEFALARCA ÜST ÜSTE ABDEST ALMAKTADIR.ŞAŞIRIRLAR VE SEBEBİNİ MERAK EDERLER VE HOCAYİ İZLERLER.DAHA SONRA HOCA NAMAZINI KILMAK İÇİN CAMİYE GİDER.HOCA NAMAZ KILARKEN GÖRÜRLERKİ NAMAZ ESNASINDA İKİDE BİR GÜLÜP DURUYOR BUNUN ÜZERİNE AHALİDEN BİRİ DAYANAMAYIP
-HOCAM,NAMAZDA GÜLÜYORSUNUZ ABDESTİNİZ BOZULDU NAMAZDA GİTTİ DER
HOCANIN CEVABI İSE,
-YAHU ÖNEMLİ DEĞİL YEDEKTE BİR KAÇ ABDESTİM DAHA VAR DER.

Hoca bir gün kapisin önünde aranip dururmus. Bunu gören komsusu, merak edip *Hoca ne ararsin?* diye sormus. *Asagida, bodrumda parami düsürdüm, ona bakarim* diye cevap vermis. Komsusu, aman hocam, bodrumda düsürülen para, hic kapi önünde aranir mi diye sitem etmeye baslayinca: *Hoca, napim bodrum zifiri karanlik zaten orada bulma imkanim yok !* lafini yapistirivermis.
Bir gün padişah Nasreddin Hoca’ ya sormuş.
Hocam ben ölünce cennete mi gideceğim yoksa cehenneme mi, söyle bakayım? demiş.
Hoca padişahtan korkmadan :
-Cehenneme gidersiniz padişahım? demiş.
Padişahın sinirden sakalları titremiş.
Bu durumu gören Hoca :
-Kızmayın padişahım ben aslında size cennete gidersiniz diyecektim fakat sizin cellatlarınızın kılıçlarıyla ölen suçsuz kişilerden cennet dolup taşmış.Bu yüzden cennete sığmazsınız diye cehenneme gidersiniz dedim, demiş.

Dilenci: “Hocam Allah rızası için az bir sadaka verir misin ?” Hoca: “Az vermek şanımdan değildir.”
Dilenci: “O halde çok verin.”
Hoca: “O da senin şanından değildir.”

Hazır para

Nasreddin Hoca parasini geri istemek icin defalarca kapisini calan alacaklisina kapiyi acmis.
-Yakinda, demis, yakinda parani odeyecegim.
-Ne zaman?
-Dinle bak…Bizim duvar kenarina yol boyunca cali tohumu ektim.
-Ve?
-Ve tohum ilkbaharda yeserecek ve cok calimiz olacak…
-Evet, suphesiz! Sonra?
-Bu caddeden cok koyun surusu gecer. Gecerken, gecen
koyunlarin yunleri calilara takilacak. Ben de yunleri toplayacagim. Bizim hanim bunlari egirip ip yapacak. Sonra gerisi kolay! Ben de pazara goturup satacagim ve parani geri odeyecegim.
Adam bu sacma plan uzerine kahkahayi basar. O zaman Hoca, demiski;
-Parayi avucunda hazir hissedince nasil da gulersin, degilmi, seni koftehor seni!

nasrettin hocanın karısı ölmüş ve 1 ay sonra dul bir kadınla evlenmiş. evlendiği kadın hocaya surekli eskı kocasını anlatıyormuş. yıne bir gun eski kocasını anlatırken işte şöyle yapardı böyle yapardı…. hoca sınırlenmış ve kadına bir tekme atmış kadın yataktan yere düşmüş ve hocaya sormuş kadın aman hoca beni neden attın… Hocanın cevabı hazır ;
“Eee yatakta birsen, bir ben birde eski kocan olunca üçümüz sığamadık sen aşağı düştün”